بررسی تنوع ژنتیکی و برخی صفات کمی در ژنوتیپ های گلرنگ

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و نیز برخی صفات کمی در ژرم پلاسم گلرنگ ا یران، آزمایشی با 89 ژنوتیپ در پائیز سال زراعی 89-1388 در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه اجرا شد. صفات تعداد شاخه اصلی، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته و ارتفاع بوته بصورت تکراردار ارزیابی شدند. تجزیه واریانس داده ها حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین تیمارها در سطح احتمال 1% از نظر صفات کمی تکرار بود. صفات تعداد شاخه فرعی و تعداد شاخه اصلی به ترتیب بیشترین و ک مترین میزان ضریب تغییرات ژنتیکی و فنوتیپی را نشان دادند. از نظر میزان ورائث پذیری نیز، صفات تعداد شاخه اصلی و تعداد طبق در بوته، بیشترین میزان را به خود اختصاص داده و ارتفاع بوته با مقدار55% کمترین میزان وراثت پذیری را داشت. صفت تعداد طبق در بوته بدلیل داشتن تنوع ژنتیکی و وراثت پذیری نسبتاض بالا در زنوتیپ های مورد ا رزیابی، بهترین صفت برای کارهای اصلاحی شناخته شد. همچنینژنوتیپ های پابلند از عملکرد د انه بهتری در مقایهس با پا کوتاه های برخوردار بودند، به عنوان مثال ژنوتیپ شماره 17 و 18 به ترتیب با ارتفاع 79 و 69 سانتی متر، بیشترین میزان عملکرد دانه را در ا ین تحقیق به خود اختصاص دادند. بطور خلاصه نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکی برای صفات م ورد مطالعه در بین ژنوتیپ های گلرنگ وجود داشته و صفت تعداد طبق در بوته از بین صفات تکرار دار مورد مطالعه، از وراثت پذیری ژنتیکی نسبتاً خوبی برخوردار بود و بنابراین محقق می تواند از طریق این صفت، ا ز شانس بالایی در گزینش مواد گیاهی مطلوب بهره مند گردد. تنوع موجود می تواند در ت ولید جمعیت های درحال تفکیک برای استفاده در پروژه های اصلاح نبات، تولید لاین های جدید و نیز در مکان یابی ژن های کنترل کننده صفات مزبور مورد ا ستفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، تنوع ژنتیکی ، ژرم پلاسم ، وراثت پذیری