تاثیر کودهای زیستی و محلول پاشی نانو اکسید آهن بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد در گیاه دارویی سیاهدانه (Nigella sativa L.)

به منظور بررسی تاثیر نانو اکسید آهن و نوع های مختلفی از کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی سیاهدانه، آزمایشی به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در دانشگاه صنعتی شاهرود اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی نانو اکسید آهن در سه سطح 0، 1/5، 3 گرم در لیتر آب به عنوان فاکتور اول و پنج سطح کود زیستی شامل عدم مصرف کود زیستی (شاهد)، G. intraradices ، G. mosseae ، آزوسپریلیوم و ازتوباکتر به عنوان فاکتور دوم لحاظ شدند.در این آزمایش کاربردمحلول پا شی نانو اک سید آهن تنها بر میزان عملکرد بیولوژیک گیاه دارویی سیاهدانه تاثیر معنی داری داشت و بر سایر صفات مورد بررسی معنی دار شند. اما تیمارهای قارچی و باکتریایی منجر به افزایش معنی دار عملکرد دانه و اجزای عملکرد شدند. که موثرترین آن قارچ G.intraradices بوده که توان ست تمامی صفات اندازه گیری شده را به طور قابل توجهی بهبود بخشد. بنابراین به نظر می رسد در بین تیمارهای مورد بررسی قارچ G. intraradices می تواند با توسعه سیستم ریشه ای گیاه سبب افزایش جذب عناصر غذایی شده و به این ترتیب اجزای عملکرد و عملکرد دانه را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

نانو آهن ، قارچ میکوریزا ، باکتری محرک رشد ، جذب عناصر غذایی ، سیاهدانه