بررسی و تحلیل عقد اجاره در حقوق و فقه امامیه با رویکرد نوین

عقد اجاره از عقود و معاوضات است. مطابق ماده 466 قانون مدنی اجاره عقدی است که بهموجب آن مستاجر مالک منافع عین مستاجره میشود. اجاره دهنده را موجر و اجاره کننده را مستاجر و مورد اجاره را عین مستاجره گویند. از ویژگیهای عقد اجاره از موقت، لازم و معوض بودن آن است. اطلاعات این تحقیق با بهرهگیری از روش کتابخانه ای بوده است که در این شیوه با مراجعه و استفاده از ابزار گردآوری اطلاعات از قبیل بررسی کتب موجود در کتابخانه های گوناگون، مقالات علمی و حقوقی، مجلات و نشریات پژوهش انجام میشود. اهتمام و جهد بر آن بوده است که با مراجعه به حقوق و فقه امامیه به تحلیل و بررسی اقوال گوناگونی که توسط دکترین حقوق و فقهای امامیه مطرح گردیده است، پرداخته شود. پژوهش در منابع به صورت مستقیم، مطالعه دقیق نظرات حقوق دانان و فقها، قرائت اکثر مباحث مرتبط با عنوان، تتبع جامع و مشروح بهصورت جزئی و تخصصی در موضوع، تحریر تحلیلهای نوین و بدیع برخی از دستاوردهای مقاله است.

کلیدواژه ها:

عقد اجاره ، حقوق ، فقه امامیه