جایگاه سند چشم انداز بیست ساله 1404 در حقوق ایران

در این تحقیق به بررسی جایگاه سند چشم انداز بیست ساله 1404 در حقوق ایران پرداخته ایم. سند چشم انداز بیست ساله که پس از انقلاب برای اولین بار در تاریخ ایران تدوین شده است، بیانگر افق آیندهای است که ساخته میشود. به عبارت دیگر این سند، به آینده، نه به عنوان جایی که ایران به آنجا میرود، بلکه به عنوان آنجا که ایرانیان آن را به وجود میآورند، نگاه میکند. حضرت آیت االله خامنه ای، رهبر معضم انقلاب بعد از بازنگری و انجام برخی تغییرات- از جمله افزودن قید هویت اسلامی و انقلابی- سند نهایی چشم انداز بیست ساله جمهوری اسلامی ایران را در تاریخ 13 آبان 1382 به مسئولان و به نوعی به آحاد ملت ابلاغ کردند. از آن تاریخ مسئولان می بایست زمینه های مناسب و لازم را مهیا می کردند تا در فروردین 1384 اولین قدم برای رسیدن به ایران 1404 برداشته شود. انقلاب اسلامی، فرصت بی نظیری را برای نسل حاضر فراهم کرده است تا بتواند افتخار گذر میهن اسلامی از مراحل توسعه نیافتگی به دوران توسعه و شکوفایی را نصیب خود سازد. امنیت، استقلال، آزادگی، خودباووری، بصیرت و شجاعت نسل جوان و فرهیخته، ضامن تحقق اهداف سند چشم انداز 1404 است. در این مسیر، رسالت شناسی و مسئولیت پذیری، دستیابی به قله های رفیع علمی را ممکن می سازد؛ بهره گیری از استعدادهای سرشار انسانی از اولویت ها و و توانایی های ملی محسوب می شود؛ سازماندهی ظرفیت های اجتماعی و اقتصادی( دولتی و خصوصی) یک ضرورت انکارناپذیر است؛ و استفاده کارا از موقعیت ویژه ژئوپولوتیک و ژئو اکونومیک و حوزه تمدنی فرهنگ ایرانی- اسلامی در سطح منطقه( آسیای جنوب غربی) و جهان، فرصت قدرت سازی ملی کم نظیری را مهیا کرده است. این نکته نیز بسیار حائز اهمیت است که متاسفانه توجه به سند چشم انداز، چگونگی اجرای آن و بررسی ابعاد حقوقی آن مغفول مانده است. از این رو، نوشتار حاضر درصدد تبیین و بررسی این موضوع مهم می باشد. بدین منظور دراین مقاله با بستر شناختی و معلوماتی که از طریق تحقیقات بنیادی نظری فراهم شده و با توجه به ماهیت مقاله ،اطلاعات را به روش کتابخانه ای گرداوری و در مرحله بعد موضوع مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

چشم انداز ، علم حقوق ، سیاست های کلی نظام.