بررسی مقایسه ای اثر رازیانه و مفنامیک اسید بر میزان درد در دیسمنوره اولیه

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 394

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HCMED01_071

تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1398

چکیده مقاله:

زمینه وهدف: دیسمنوره اولیه، شایع ترین شکایت ژنیکولوزیک در دختران است که به صورت درد در قسمت های بالای پوبیک، پشت کمر و جلو ران همراه با تهوع، استفراغ و اسهال گزارش می شود و موجب غیبت از محیط درس و کار می گردد، است خط اول درمان داروهای مهارکننده پروستوگلاندین ها و به ویژه مفنامیک اسید است که توسط بسیاری از زنان مصرف می شود. در این میان بسیاری از افراد نیز برای کاهش درد ناشیاز این مشکل از داروهای گیاهی که موجب مهار انقباضات می شوند از جمله رازیانه بهره می برند. با توجه به عوارض داروهای شیمیایی پژوهشگران بر آن شدند تا مطالعه مروری بر مقالاتی که تاثیر رازیانه و مفنایک اسید را به صورت مقایسه ای بررسی کرده اند، انجام دهد. مواد و روش ها: جست و جوی مروری در پایگاه های Pubmd, SID, web of science و با کلید واژه های دیسمنوره، دیسمنوره و کنترل درد، دیسمنوره و داروهای گیاهی، دیسمنوره و داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، دیسمنوره و مفنامیک اسید و رازیانه dysmenorrhea AND herbal, Dysmenorrhea, dysmenorrhea, AND pain management, dysmenorrhea AND herbal, dysmenorrhea AND NSAIDs, dysmenorrhea AND mefnamic acid AND fennel انجام شد و مقالاتی که ایی که به صورت مداخله ای که، میزان اثر دو دارو را به صورت مقایسه ای بررسی کرده اند. بودند مورد تحقیق قرار گرفتند. نتایج: در تمام مقالات به دست آمده به جز دو مورد، روش دارویی مفنامیک اسید و داروی گیاهی رازیانه هر دو به یک میزان درد دیسمنوره را کاهش می دهد و بین دو گروه از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده شد. در یکی از مقالات مفنامیک اسید نسبت به رازیانه در کاهش درد موثرتر بوده است این در حالی است که درمطالعه دیگر مفنایک اسید کارایی چندانی در کاهش درد نسبت به رازیانه نداشته است. نتیجه گیری: با توجه به اثر یکسان دو داروی رازیانه و مفنایک اسید در دیسمنوره و عوارض زیاد مفنامیک اسید می توان پیشنهاد داد که رازیانه جایگزین مصرف مفنامیک اسید شود. بهتر است مطالعات بیشتری برای کنترل متغیرهای مداخله گر نیز انجام گیرد.

نویسندگان

زهرا ساجدی منفرد

مرکز پژوهش های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران

سارا حسینی

مرکز پژوهش های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران

رود دهقان

مرکز پژوهش های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران