تخلیص آنتی بادی پلی کلونال: مقایسه دو روش کروماتوگرافی تمایلی و کروماتوگرافی تعویض یونی

زمینه و هدف: از اوایل قرن بیست تخلیص آنتی بادی ها بمنظور استفاده در زمینه های درمانی و تحقیقاتی مدنظر قرار گرفت. تا به امروز راه های متفاوتی برای تخلیص آنتی بادی ها در دنیا مورد توجه قرار گرفته اند که ازین بین تکنیک های کروماتوگرافی تکنیک هایی ارجح می باشند.مواد و روش ها: بمنظور تولید آنتی بادی پلی کلونال علیه آلبومین، ایمونیزاسیون خرگوش صورت پذیرفت. از کروماتوگرافی تعویض یونی بر روی DEAE - Sepharose برای تخلیص آنتی بادی استفاده شد. پس از پک کردن ستون، Equilibration با بافر تریس قسفات انجام گرفت. نمونه بر روی ستون لود شد. سپس بافر تریس فسفات عبور داده شد، فرکشن ها جمع آوری و جذبشان توسط اسپکتوفترومتر در 280 نانومتر خوانده شد. برای حذف سایر پروتئین های مانده در ستون از سدیم کلرید 1 مولار استفاده شد. جهت نگهداری ستون، 3 برابر حجم ستون محلول تریس فسفات حاوی سدیم آزاید عبور داده شد. در کروماتوگرافی تمایلی پس از پک ستون با پروتئین G، نمونه روی ستون لود شد. سپس بافر (PBS(1X روی ستون لود شد و جذب فرکشن ها در 280 نانومتر قرائت شد. برای فرایند الوشن، ستون با بافر گلایسین 0/1 مولار با 2.7=pH شسته شد و جذبشان قرائت گردید. جهت نگهداری ستون، 3 برابر حجم ستون محلول PBS حاوی سدیم آزاید عبور داده شد. جهت ارزیابی خلوص فراکسیون ها از الکتروفورز -SDS PAGE استفاده گردید. نتایج : خلوص آنتی بادی تولیدی در کروماتوگرافی تمایلی بیش از کروماتوگرافی تعویض یونی می باشد (96% به 92%). اما در ستون تعویض یونی تولید بیشتر بوده است (34% در مقابل 24%). کروماتوگرافی تمایلی روشی آسان، سریع و با حساسیت بالا می باشد اما در ستون تعویض یونی ریکاوری بالا بوده و نیز تکنیکی ارزان است که برای تولیدات انبوه صنعتی مناسب می باشد.نتیجه گیری: بمنظور تخلیص آنتی بادی اختصاصی با خلوص بالا کروماتوگرافی تمایلی می تواند تکنیکی قدرتمند باشد. همچنین به منظور بازده بیشتر با خلوص متوسط برای تولید انبوه، کروماتوگرافی تعویض یونی تکنیکی مقرون به صرفه و ارجح می باشد.

کلیدواژه ها:

ایمونیزاسیون ، آنتی بادی پلی کلونال ، کروماتوگرافی تعویض یونی ، کروماتوگرافی تمایلی ، خالص سازی.