بررسی تاثیر عامل ریزگرد بر افزایش مهاجرت مردم سیستان و ارتباط بین این دو پارامتر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 618

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HDUSMED01_006

تاریخ نمایه سازی: 6 خرداد 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: استان سیستان و بلوچستان با وسعت 105782 کیلومتر مربع بیش از 11 درصد مساحت کل کشور را تشکیل می دهد. خشکسالی، ناشی از یک دوره ی خشک غیر طبیعی می باشد و به قدری طول می کشد که سبب عدم توازن در فرآیند هیدرولوژی ذخیره و مصرف می گردد. کاهش بارش و یا افزایش درجه حرارت هر دو بطور جداگانه یا همزمان می توانند سبب خشکسالی شوند که در پی خشکسالی های سال های 84 تا 93 که با قطع کامل آب رودخانه ی هیرمند همراه بوده و به تبع آن دریاچه هامون نیز به کفه خشک تبدیل شده است. با خشک شدن هامون، اکثر ساکنین منطقه که درآمد و اقتصاد خانواده ی خویش را بطور مستقیم و غیر مستقیم از تالاب تامین می کردند با مشکل مواجه شدند. بطوری که اثرات این پدیده بر معیشت، اقتصاد و مسائل اجتماعی مردم منطقه تا حد بحران و فاجعه ی اکولوژیکی تاثیر گذاشت.مواد و روشها: روش پژوهش توصیفی با هدف تعیین ارتباط بین مهاجرت و ریزگرد می باشد. جامعه آماری پژوهش شهروندان شهرستان زابل می باشند و اطلاعات به صورت پرسشنامه جمع آوری گردید. پس از تعیین حجم نمونه، نمونه ها به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده از آمار توصیفی و استنباطی به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد که آمار توصیفی در قالب جداول فراوانی، میانگین و انحراف معیار بود و آزمون هایt مستقل و ضریب همبستگی پیرسون جهت تجزیه و تحلیل بکار گرفته شد.نتایج: طبق ضریب همبستگی بین مهاجرت مردم سیستان و وقوع ریزگردها در سطح اطمینان 95 درصد رابطه آماری معنی دار و مستقیم وجود داشت(r=0.66 , p<0.01) به طوری که با افزایش میزان ریزگردها مهاجرت مردم بیشتر می شود خلاصه: بعبارت دیگر می توان این گونه تفسیر کرد که هر چه میزان ریزگردها در منطقه سیستان افزایش یابد میزان مهاجرت و خالی شده منطقه از سکنه بیشتر خواهد شد و از نظر جامعه شناسی نوعی آسیب به حساب خواهد آمد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فهیمه مقدم

مربی، عضو هیات علمی گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران

محمدرضا رضایی کهخا

استادیار، عضو هیات علمی گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران

سمیه باقری

مربی، عضو هیات علمی گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران