اتنوفارماکولوژی گیاه دارویی مامیران chelidonium majus L در طب سنتی منطقه النگ دره نواحی جنگلی جنوب گرگان

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,209

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_1259

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

چکیده مقاله:

منطقه جنگلی النگ دره واقع در جنوب گرگان یکی از زیستگاه های ارزشمند گیاهان دارویی است که از سالیان دور مردم بومی این منطقه از آن استفاده دارویی می برند اطلاعات اتنوفارماکولوژی از مردم محلی روستای زیارت گرگان در مورد نحوه مصرف گیاهان دارویی بدست امد نتایج نشان داد در طب سنتی این منطقه از شیرابه نارنجی رنگ مامیران به عنوان ضد التهاب ضد عفونی کننده و مسکن قوی به صورت منفرد یا ترکیبی با سایر گیاهان در استعمال خارجی در درمان عفونت های پوستی ، جوش چرکی، اگزما، زگیل، میخچه، التیام ناشی از زخم های سوختگی، مورد استفاده قرار می گیرد. دمکرده یا جوشانده برگ های مامیران به شکل کمپرس، جوشانده ریشه خشک کرده آن برای حمام موضعی و مخلوط شیرابه آن با کمی آب و شکر و زرده تخم مرغ مایع ژله رنگی بدست می آید که به عنوان تصفیه خون و ضد کرم بر روی معده به صورت مرهم مالیده می شود در موارد بی نظمی های قاعدگی ، سردی ، مزاج التهاب رحم می توان ریشه خشک شده آن را جهت شستشوی واژن استفاده کرد و ریشه آن به همراه برگ سیاه توسه، گردو، و مقداری زاغک کرکی ، شاهتره ، بارهنگ، گل گاوزبان به صورت ترکیبی جهت رفع زگیل و پینه های پوستی به کار می رود . لذا با توجه به میزان کثرت ترکیبات ثانویه در برگ و گل این گیاه ترکیبات فلاونوئیدی 81/36mgQUEg^-1 ، ترکیبات توتال فنلی 38/05mgGAEg^-1 که قبلا توسط مولفین انجام گرفت و از طرف استفاده فراوان این گیاه در طب سنتی منطقه پیشنهاد می گردد که در بررسی های آتی نسبت به نحوه استخراج ترکیبات دارویی و نحوه عملکرد عصاره شیرابه اندام های مختلف گیاه تحت شرایط in vitro, in vivo پرداخت.

نویسندگان

هلن همتی

دانشجوی کارشناسی بهره برداری از گیاهان دارویی و معطر موسسه آموزش عالی بهاران

پرستو ضرغامی

دانشجو کارشناسی ارشد گروه میکروبیولوژی آزاد قم

معصومه مازندرانی

استادیار گروه زیست شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان