تعیین منطقه مناسب کشت زیره سبز و تاثیر درصد رطوبت بر میزان عصاره در نمونه های مشهد ، اسفراین و بیرجند

زیره سبز به عنوان یک گیاه دارویی و ارزشمند که در اکثر منابع از این گیاه به عنوان دارو یاد شده است زیره سبز معالجه کننده دل درد، ضد نفخ شکم و اشتها آور است و به عنوان مسکن درد نیز مورد استفاده قرار می گیرد در این تحقیق سعی بر آن شده که با بکارگیری شیوه مقایسه ای بین نمونه های مشهد ، اسفراین و بیرجند میزان اسانس و درصد رطوبت آنها در شرایط مختلف کشت این گیاه تعیین گردید (بیشترین درصد رطوبت مربوط به نمونه جمع آوری شده از اسفراین بود). انجام آزمایشات به صورت سه بار تکرار انجام شده است 30 گرم از هر یک از نمونه های مورد نظر به صورت بذر کامل ، آسیاب شده (که در دمای اتاق خشک شده بود) و آون اسانس گیری شده است لازم به ذکر است اسانس گیری به وسیله دستگاه کلونجر و به مدت 2 ساعت انجام شد درصد اسانس بذور آسیاب شده بیشتر از بذر سالم است نمونه هایی که به صورت آسیاب شده اند مقادیر مشابهی از میران عصاره را نشان داده اند (2.7%). از بین نمونه های بذر سالم نمونه بیرجند (1.6%) و بیشترین عصاره در نمونه های اون مربوط به اسفراین (1.5%) بود. با توجه به این که در صنعت هایی که با یکار گیری اسانس گیاهان به تولید محصول می پردازند می توان گفت با آسیاب کردن زیره سبز می توان درصد اسانس بیشتری بدست آورد با توجه به این که بذری که در بازار مورد خرید و فروش قرار می گیرد از نوع بذر کامل می باشد در نمونه بذور کامل زیره سبز بیرجند که جزء مناطق خراسان جنوبی م باشد بیشترین درصد اسانس را دارد می توان نتیجه گرفت که تنش خشکی باعث افزایش اسانس شده است.

کلیدواژه ها:

گیاه دارویی ، زیره سبز ، عصاره گیری ، درصد رطوبت