تاثیر تیمارهای حرارتی و شیمیایی بر رفع خواب و جوانه زنی بذر گیاه سوخوار سورنجان تحت شرایط کشت درون شیشه ای

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 729

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_471

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

چکیده مقاله:

سورنجان گیاهی دارویی از جنس کلشیکوم و از خانواده کلشیکاسه می باشد که تاکنون وجود نزدیک به 15 گونه آن در ایران گزارش شده است. جزء اصلی ماده موثره این گیاه کلشیسین می باشد که به علت ساختار پیچیده ای که دارد هنوز از منابع طبیعی گیاهی بدست می آید ازدیاد این گیاه توسط کورم خیلی کند بوده و هر کورم مادری فقط یک کورم جدید (بندرت دو کروم) تولید می کند از طرفی بذرها دارای خواب بوده و جوانه زنی کندی دارند و از زمان کشت بذر تا جوانه زنی بیشتر از یک سال طول می کشد. تحقیق حاضر به منظور پیدا کردن روشی موثر به منظور بهبود و تسریع جوانه زنی بذر گیاه سوخوار Bioss Colchicum kotschyi در آزمایشی با 24 تیمار و 4 تکرار انجام شد. بذرها بلافاصله پس از برداشت به دو توده تقسیم شدند و پیش تیمار حرارتی (توده ای بدون پیش تیمار و توده دیگر پیش تیمار گرمایی مرطوب) انجام شد. پس از تیمار حرارتی و به منظور اعمال تیمار شیمیایی هر دو توده بذری با اسید سولفوریک در دو سطح (0 و 50%) تیمار شدند سپس بذرها توسط غلظت های مختلف GA3 ا (0، 250، 500 و 1000ppm) و نیترات پتاسیم (0، 1 و 2%) تیمار و به منظور جوانه زنی در پتری دیش های حاوی آگار 1% کشت شده و در تاریکی قرار داده شدند نتایج نشان داد پیش تیمار گرمای مرطوب همراه با تیمار شیمیایی GA3 باعث کوتاه شدن خواب بذر و افزایش درصد جوانه زنی تا 70 درصد می شود و افزایش درصد جوانه زنی متناسب با افزایش غلظت GA3 بود. در بذرهایی که تیمار حرارتی نشده بودند یا بذرهایی که با اسید سولفوریک و نیترات پتاسیم تیمار شده بودند جوانه زنی مشاهده نشد.

نویسندگان

مرتضی علیرضایی

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

حسین آروئی

استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

شمسعلی رضازاده

استادیار پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی

محمود شور

استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد