اثر کودهای ریزمغذی و کود بیولوژیک فسفاته بارور 2 بر برخی صفات مورفولوژیک سرخارگل

اعجاز گیاهان دارویی از روزگاران کهن در میان بشر مورد توجه بوده است و انسان در طول تاریخ موفق به کشف اثر معجزه آسای گیاهان دارویی در درمان بیماری های مختلف شده است گیاهان دارویی نقش حیاتی در تامین بهداشت و درمان انسان ایفا می کنند و بخش مهمی از تنوع زیستی دنیا را تشکیل می دهند سرخارگل (Purple Coneflower) با نام علمی Echinaceae purpurea Monch L گیاهی علفی و چند ساله است. این گیاه متعلق به تیره گل ستاره (Asteraceae) بوده و منشا آن شمال آمریکا گزارش شده است تمام پیکر این گیاه اعم از ریشه و قسمت رویشی حاوی مواد موثره ارزشمندی است که خاصیت ضد قارچ، باکتری و ویروس داشته و از آنها داروهای پیشگیری کننده و همچنین معالجه کننده سرماخوردگی تهیه می شود برای بررسی تاثیر محلول پاشی سولفات منگنز و سولفات روی و همچنین اثر کود بیولوژیک فسفاته بارور 2 بر گیاه سرخارگل آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل محلول پاشی 2 کود ریزمغذی (سولفات منگنز و سولفات روی) و استفاده از کود فسفاته بارور 2 (مصرف و عدم مصرف) بود. نتایج نشان دادند که محلول پاشی سولفات منگنز و سولفات روی تاثیر معنی داری بر وزن خشک اندام هوایی سرخارگل داشتند کاربرد کود بیولوژیک فسفاته بارور 2 نیز تاثیر معنی داری بر افزایش تعداد شاخه های گل دهنده هر بوته داشت با توجه به نتایج حاصل محلول پاشی سولفات روی و سولفات منگنز در مرحله 5-6 برگی گیاه و فسفاته بارور 2 به صورت سرکت در مزارع سرخارگل توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

سرخارگل ، عناصر ریزمغذی ، کود بیولوژیک ، صفات مورفولوژیک