بررسی قدرت زنده مانی و تنوع گرده و یذر بین ژنوتیپ های آویشن دنایی ، کارمانیکوس و ولگار

آویشن یکی از شناخته شده ترین گیاهان دارویی متعلق به خانواده نعناعیان است تاکنون مطالعات جامعی در زمینه زنده مانی گرده ، تنوع دانه گرده و بذر در این جنس صورت نگرفته است این مطالعه بر بررسی میزان تنوع دانه گرده و بذر در بین ژنوتیپ های مختلف آویشن (دنایی- کارمانیکوس- ولگار) و بررسی درصد زنده مانی گرده آنها دارد به این منظور آزمایشی در قالب یک طرح کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان طراحی و اجرا گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس اختلاف معنی داری را در سطح اماری یک درصد در بین ژنوتیپ ها از لحاظ صفات مورد مطالعه نشان داد . بیشترین مقدار درصد زنده مانی گرده 82/1 درصد و در ژنوتیپ ولگار- مرکزی مشاهده شد. بالاترین میزان تولید دانه گرده دگر گشن 266 بذر در هرسنبله، در ژنوتیپ دنایی - فریدونشهر و بیشترین طول بذر در ژنوتیپ کارمانیکوس - زرند وجود دارد. ضریب همبستگی صفات نشان داد که درصد زنده مانی گرده با طول و عرض گرده همبستگی مثبت و بسیار قوی دارد. تعداد بذر حاصل از دگر گشنی تنها با طول مادگی همبستگی مثبت و بسیار قوی دارد. طول گرده با طول پرچم بزرگ و کوچک ، درصد زنده مانی و مرده مانی همبستگی مثبت و بسیار قوی دارد به طوری که با افزایش طول و عرض گرده درصد زنده مانی و مرده مانی افزایش یافته است. نتایج حاصل از تحقیق وجود تنوع بین صفات مورد مطالعه را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

آویشن ، دنایی ، کارمانیکوس ، ولگار ، تنوع بذر ، گرده