بررسی روش های بهینه تولید گیاه داروئی توسکا

این تحقیق به منظور انتخاب مناسب ترین تراکم، عمق کاشت و نوع پوشش بستر کاشت بر رویش بذر توسکا ییلاقی انجام شد بدین منظورنمونه ای از بذرتوسکای مصرفی در نهالستان کلاردشت تهیه و ویژگیهای اولیه آزمایشگاهی آن تعیین شد. آزمایش درنهالستان خصوصی و در درقالب طرح کاملا تصادفی با فاکتورهای تراکم در 3 سطح (2، 3 و 4گرم) و عمق کاشت در 3 سطح (0/5 ، 1، 1/5 سانتی متر) و اثرنوع پوشش بستر کاشت با استفاده از 3 پوشش (خاک برگ سرند شده، تفاله چای، پوست برنج) انجام شد لازم به ذکر است که برای کلیه تیمارها 3 تکرار و برای هر تکرار 1 متر مربع، در مجموع 27 متر مربع سطح کاشت در نظر گرفته شد. در تیمارهای عمق و نوع پوشش مقدار 3 گرم بذر در هر تکرار مصرف شد. نتایج حاصله نشان داد که از نظر عمق کاشت تفاوت معنی دار بین سطوح مختلف تیمارهای اعمال شده در سطح 95% مشاهده نشد. از نظر تراکم کاشت تفاوت ها در سطح 95% کاملا معنی دار بود. به این ترتیب که تراکم گرم بهترین کیفیت نهال های تولید شده را از نظر قطر و ارتفاع به خود اختصاص داد. سپس تراکم های 2 گرم و در نهایت تراکم 4 گرم قرار دارند. از نظر نوع پوشش بستر کاشت، تفاوت کیفیت نهال های تولید شده به لحاظ قطر معنی دار نبود. اما به لحاظ ارتفاع نهال پوشش سبوس برنج در رتبه اول و پس از آن خاک برگ سرند شده و تفاله چای در یک سطح در رتبه بعدی قرار گرفتند. بر این اساس، عمق کاشت های فاکتور مهمی برای این گونه نیست. اما تراکم 3 گرم و پوشش سبوس برنج برای تولید نهال گونه داروئی توسکا مناسب است.

کلیدواژه ها:

عمق کاشت ، تراکم کاشت ، نوع پوشش بستر ، توسکای ییلاقی