تاثیر عصاره جلبک دریایی بر روی میزان ویتامین ث و پکتین در توت فرنگی

با توجه به پیشرفت کشاورزی ارگانیک امروزه و توجه بیشتر محققین و کشاورزان جهان به سمت آن و کمبود تحقیقات در این زمینه در ایران بالاخص در استان گلستان و همچنین مسئله وجود مواد زیان آور و اثر بقایای کودهای شیمیایی در آبهای زیرزمینی از جمله نیترات این مطالعات صورت گرفت. به این خاطر آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات گرگان واقع در ایستگاه تحقیقاتی دلند طی سال 1391 اجرا گردید. فاکتورها شامل دو رقم سلوا و دیامنت، چهار سطح تغذیه شامل (شاهد، کود شیمیایی (کلسیم و بر 800 گرم در هکتار)، عصاره جلبک دریایی ( 750 و 800 گرم در هکتار) بر روی برخی از متابولیت های ثانوی توتفرنگی بود. نتایج تجزیه واریانس داده ها حاکی از اثر معنی دار رقم و تیمارها کودی بر کلیه صفات مورد بررسی بود. نتایج مقایسه میانگینها نشان داد بیشترین میزان ویتامین- ث و پکتین مربوط به تیمار 800 گرم جلبکدریایی در هکتار و رقم دیامنت بود.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، پکتین ، ویتامین ث ، متابولیت