حساسیت سنجی زیست محیطی سواحل در مقابل آلودگی های نفتی با استفاده از روش نقشه سازی نوآ (NOAA) مطالعه موردی خلیج چابهار، دریای عمان
محل انتشار: دومین همایش ملی سلامت، محیط زیست و توسعه پایدار
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 765
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HESD02_003
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1393
چکیده مقاله:
در سراسر دنیا، محیط های ساحلی حساسیت و شکنندگی زیادی دارند، چرا که این محیط ها در معرض فرسایش آبی و نیز شدیدترین فعالیتهای انسانی قرار دارند. نواحی ساحلی از نظر ویژگی های زمین شناسی و فرآیندهای طبیعی موثر در شکل گیری آنها بسیار متنوع اند. این نواحی ممکن است بسیار پر انرژی و فعال باشند و در نتیجه تغییرات در آنها بسیار سریع صورت می گیرد. حال با توجه به توسعه فعالیت های اقتصادی و همچنین افزایش تردد کشتی های ترانزیتی در خلیج چابهار سواحل این ناحیه در معرض تهدیدات نفتی قرار دارند و از آنجا که آلودگی نفتی برای سواحل بسیار مخرب است، لذا موضوع نقشه سازی حساسیت محیط زیستی (Environmental Sensitivity Index) ESI سواحل نسبت به آلودگی نفتی به منظور مدیریت مطلوب نواحی ساحلی هدفی است که در این تحقیق دنبال گردیده است. به همین منظور در ابتدا محدوده مورد مطالعه شناسایی گردید و سپس بر اساس شرایط هیدرودینامیکی آب (جزرومد و انرژی امواج)، شاخص های ارائه شده توسط اداره اقیانوسی و هواشناسی آمریکا (National Oceanic Atmospheric Administration) NOAA بازدیدهای میدانی و استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، حساسیت سواحل این منطقه نسبت به آلودگی نفتی برآورد گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که سواحل با حساسیت متوسط با 09/46 درصد بیشترین درصد کرانه ساحلی را از لحاظ طول به خود اختصاص داده اند. سواحل با حساسیت کم نسبت به بروز آلودگی نفتی با 26/35 درصد و سواحل با حساسیت زیاد نسبت به بروز آلودگی نفتی با 65/18 درصد در رده های بعدی قرار گرفته اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیداحسان حیدری
کارشناس ارشد محیط زیست دریا، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
سیدمحمدرضا فاطمی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران