اندازه گیری غلظت گاز رادون درون آب آشامیدنی منطقه بافت و محاسبه دوز جذبی ناشی از آن

مقدمه: انسان همواره در طول زندگی با منابع گوناگون پرتو زایی روبرو است و همواره تابش یک خطر بهداشتی بالقوه محسوب می شود رادون و دخترانش از منابع عمده تابش های طبیعی می باشند و میزان قابل توجهی از دوز دریافتی افراد را به خود اختصاص داده اند. گاز رادون به خوبی در آب حل می شود. از این رو اندازه گیری میزان غلظت رادون در آب های آشامیدنی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق با اندازه گیری غلظت گاز رادون و دوز جذبی ناشی از آب آشامیدنی 40 منبع آبی مهم شهرستان بافت محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت.روش: در این روش با توجه به استانداردهای بین المللی و با استفاده از آشکار ساز رادون نوع RAD7 غلظت گاز رادون موجود در منابع آب های آشامیدنی اندازه گیری شد و دوز جذبی برای افرادی که از این آب ها برای آشامیدن استفاده می کنند محاسبه شده است.یافته ها: غلظت گاز رادون 8 منبع مهم بالاتر از حد آستانه و 32 منبع پایین تر از حد استاندارد EPA که 10000 بکرل بر متر مکعب می باشد به دست آمد. بنابراین برای افرادی که در یک سال از این منابع جهت آشامیدن استفاده می کنند دوز جذبی ناشی از آن بالاتر از میزان مجاز کل دوز دریافتی ناشی از آب آشامیدنی که 273 0/0 میلی سیورت در سال است می باشد.نتیجه گیری: با مقایسه دوز دریافتی از 8 منبع فوق با مرجع استاندارد انجمن فیزیک بهداشت و درمان و آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا در مورد آستانه خطر پذیری برای دوز موثر دریافتی، نتیجه می گیریم برای افرادی که به طور معمول سالانه از این منابع جهت آشامیدن استفاده می کنند دوز به دست آمده در محدوده بالاتر از حد توصیه شده قرار دارد

کلیدواژه ها:

غلظت رادون ، آب آشامیدنی ، سرطان ریه ، آهنگ دوز موثر ، شهرستان بافت