بررسی رابطه بین مهارت خودآگاهی با رضایت زناشویی معلمان ابتدایی شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارت خودآگاهی با رضایت زناشویی معلمان ابتدایی شهر اصفهان میباشد. این پژوهش توصیف و از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کلیه معلمان ابتدایی شهر اصفهان میباشد. که در مجموع 3200 نفر میباشد. برای انتخاب نمونه از روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. ابزارهای بکارگرفته شده عبارت است از مقیاس رضایت زناشویی ENRICH و مقیاس خودآگاهی قربانی و همکاران 2008 برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون ساده دو متغیره استفاده شد و نتایج حاکی از آن است که خودآگاهی با میزان همبستگی 0,370 توانسته 13,7 درصد از واریانس رضایت زناشویی را پیش بینی کند. با توجه به یافتهها میتوان نتیجه گرفت که عوامل مختلفی در رضایت زناشویی نقش دارند که خودآگاهی ازجمله آن است و شناخت جامع و کامل نسبت به آنها میتواند معلمان را در سوق دادن به رضایت و کیفیت بهتری از زندگی زناشویی یاری کند.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، خودآگاهی