شیوه ای نوین درتعیین محدوده آسایش باتکیه برطراحی اکولوژیکی نمونه موردی: شهرارومیه

امروزه پرسش اصلی طراحان در رابطه با نتایج اکولوژیکی فعالی تهای خود بروی محیط طبیعی است اینکه چگونه بایستی محیط مصنوع را طراحی کرد تا طبیعت را تخریب نکرد. این امر بر میزان ارت باط م باحث نظری و عملی طراحان بستگی دارد. بر اساس مطالعات صورت گرفته و فرض تحقیق، محدوده آسایش از جمله مهمترین عوامل در تعیین میزان مصرف انرژی یک بناست و همچنین دشواری و طولانی بودن زمان تعیین این شرایط، باعث محدودیت و بروز مشکلاتی عدیده در طراحی شده است. م یتوان اذعان نمود، بررسی و تعیین شرایط آسایش یک بنا از مراحل آغازین طراحی پایدار م ی باشد؛ چرا که مشخص کردن این محدوده در مراحل اولیه طراحی و با آهنگ سریع تر، معرف میزان مصرف انرژی مورد نیاز جهت دستیابی بدان خواهد بود. بدیهی است، هر چه این شرایط دمایی پایین تر باشد میزان مصرف انرژی مورد نیاز برای دستیابی آن نیز کاهش م ییابد. بنابراین پرسش اصلی پژوهش اینکه چگونه م یتوان شیو های نوین جهت تعیین محدوده آسایش برای هر اقلیم بجای بهر هگیری از دو روش آزمایشگاهی و میدانی ارایه کرد. هدف این پژوهش نمونه موردی و شیوه مطالعه کتابخانه ای، ارایه راهبردی نو در تعیین محدوده آسایش که در عین دقت و سرعت بالا در مراحل اولیه طراحی، در هزینه، زمان و انرژی صرفه جویی کند. در عین حال با مشخص کردن این شرایط، م یتوان تا حدودی میزان شرایط بهینه و حداقلی آسایش را با هزینه بسیار پایین و راه حل هایی ساده چون میزان پوشش و یا عادت و تعریف الگوی زندگی تا حدی کاهش داد. این پژوهش موردی با استفاده از تحلیل داد ههای آب و هوایی و با استفاده از روابط فیزیکی، سعی در ارایه تقریبی محدوده آسایش در شهر ارومیه م ی باشد تا از این طریق میزان انرژی مصرفی و را هکارهای صرفه جویی از آن، قبل ساخت مشخص گردد. پس در پایان معلوم شد که با کاهش حد پایین آسایش از 16.2 درجه به 15.1 درجه، می توان به اندازه 10.1 درصد در مصرف انرژی صرفه جویی کرد

کلیدواژه ها:

طراحی اکولوژیکی ، دمای آسایش ، انرژی ، مرحله طراحی