جایگاه مساجد تاریخی درگسترش گردشگری دینی درایران مطالعه موردی: مسجدوکیل شیراز

مساجد تاریخی دربین آثار میراثی درکشورهای اسلامی جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند که باتوجه به باورها و اعتقادات افراد همواره بهعنوان بناهای مهم و ارزشمند درخاطره و ذهن باقی میمانند دراین مقاله سعی شده است به بیان عوامل مهم درایجادحس تعلق خاطر و واکنش مخاطب به یک مکان به عنوان بخشی ازعوامل مهم درتوسعه گردشگری پرداخته شود و پس ازآن با مطالعه موردی برروی مسجدوکیل شیراز و بررسی بررویگروه های مختف بازدید کنندگان مطالب مورد بررسی تحلیل گردیدند نتایج حاصله ازبررسی ها و تحلیل جامعه اماری حاکی ازآن است که عواملی مانند قدمت بنا که ریشه دراصالت آن دارد موقعیت جغرافیایی که ریشه درفرهنگ و سنن و حس مکان دارد همجواری و انجام فرایض عباید سبب ایجادحس تعلق افراد به مکان و ارزشمند بودن آن درذهن مخاطبین گردیده است براساس مباحث پدیدارشناسی مکان نیز علاوه برکالبد فیزیکی توجه به روح اثردرجذابیت بخشی و ارزشگذاری اثرمهم هستند درنتیجه میتوان عواملی مانند اصالت و ارزش یک اثرتاریخی و کاربری مناسب بنا با توجه به کاربری اولیه آن را عواملی مهم درایجادجذابیت دانست بطور کلی مساجدجزئی ازهویت دینی سرزمین ما بوده و میتوانند نقش مهمی درتوسعه گردشگری داشته باشند درصورتی که بطور شایسته بتوان ازآنها حفاظت نمود و ارزشهای موجود درآن را به منصه ظهور رساند روش تحقیق دراین مقاله بصورت توصیفی پیمایشی بوده و تجزیه و تحلیل به روش کیفی انجام پذیرفته است دربخش تحقیقات نیز تحلیل ها با روش spss انجام گرفته است

کلیدواژه ها:

حس مکان ، مساجد تاریخی ، گردشگری ، مسجدوکیل شیراز