گردشگری کویری و اقدامات لازم برای طراحی مجموعه گردشگری-اقامتی در مناطق کویری ایران در جهت توسعه پایدار این مناطق

در سالیان اخیر توجه ویژهای به اصول توسعه پایدار به عنوان رویکردی جامع با هدف بهبود کیفیت زندگی، در زمینههای اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی معطوف شده است. در این میان، گردشگری یکی از زمینههای بسط توسعه پایدار محسوب میگردد. سهم عمدهای از مساحت کشور ایران را مناطق کویری و بیابانی با قابلیتی بالا برای تبدیل شدن به مقاصد گردشگری کویری، تشکیل میدهد. ایجاد نمودن بسترهای لازم برای رشد صنعت گردشگری در این مناطق علاوه بر ایجاد درآمد پایدار و قدم نهادن در مسیر توسعهی بومی، زمینهساز پایان دادن به اقتصاد تکمحصولی کشورنیز میگردد. در کنار بستر طبیعی مناطق کویری و قابلیتهای آن به منظور شکلدهی به طیف گستردهای از انواع اشکال گردشگری طبیعی، باید فضایی برای پاسخدهی به نیازهای گردشگران ایجاد گردد. ساخت و طراحی مجموعههای گردشگری-اقامتی دارای جنبههای مختلفی نظیر تعیین محل مناسب ساختگاه، ساختار کلی فضاها و تعیین نیازهای عملکردی چنین مجموعههایی میباشد. در مقالهی پیش رو ابعاد مختلف آن مورد بررسی قرار گرفته و گامهای مورد نیاز برای آغاز روند طراحی مجموعهی گردشگری-اقامتی در این مناطق تشریح شده است. پس از مطالعهی ادبیات موضوع پژوهش، مطالعات میدانی بر مبنای پرسشنامههای آماری با دو جامعهی هدف متخصصان و گردشگران انجام شده و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار اکسپرت چویس و با روش سلسله مراتب درختی به منظور انتخاب ساختگاه مناسب برای این مجموعهها صورت گرفته است

کلیدواژه ها:

مناطق کویری ، گردشگری کویری ، توسعه پایدار ، طراحی مجتمع گردشگری-اقامتی ، انتخاب ساختگاه