معماری دیجیتال و تاثیر آن درخلق فضای موزه ها

معماری در واژه ع بارت است ترکیبی است از علم، هنر و تجر به و تولد یک تفکر در حیطه یک هدف مشخص که در صورت طی مسیری تعریف شده به ناظر اجازه می دهد مراحل تولد تفکر را تا تجسم آن به طور واضح رویت کند .جهت توانایی معمار در طراحی و تولید صنعتی و امکان تجسم احجام و فرم های نامتعارف معماری، باید ابزاری برای خلق فضا و معماری در اختیار معمار قرار گیرد که این ابزار با استفاده از تکنولوژی و امکانات پیچیده گرافیک در رایانه به نام معماری دیجیتالی میسر می گردد. امروزه با استفاده از فضای دیجیتالی به خوبی م یتوان تمام جزئیات تصور شده یک طرح را پیشاپیش به تصویر کشید. کاری که در گذشته تقری با غیر ممکن بود. فرم در فضای رایانه ترسیم م یشود، خلاقیت شکل م یگیرد . یکی از کاربردهای معماری دیجیتال استفاده از این تکنولوژی در خلق فضای موزه هاست . هنرکه به نوعی عمیق ترین ،تجربیات ادراکی هنرمند رابیان می کند، همسو با تغییرات زندگی ودریافت های ذهنی انسان، شکل های نو وتازه ای به خود می گیرد. دردهه های اخیر، ازنقاشی های انت زاعی و مجسمه های مدرن تا انواع هنرهای دیجیتالی ، درزمره ی هنرهای پیثشرو بوده اند. همراه با این تحولات، مکان نمایش هنرهای جدید نیز نیازمند فضاهایی درخورآثار و معرف ذات پویای آنها شده است . دراین مقاله ابتدا مفاهیم معماری و طراحی دیجیتال که خود جزئی از هنر دیجیتال به حساب می آید ، به همراه مصادیق معماری دیجیتال و اینکه امروزه معماری دیجیتال به عنوان هنری پیشرو چه تاثیری در خلق فضاهای در خور آثار هنری میتواند داشته باشد مورد بررسی قرار می گیرد، سپس رابطه هنرهای جدید و چگونگی شکل گیری فضای معمارانه ی نمایش آنها مورد مطالعه قرار گرفته و با دسته بندی انواع هنرهای جدید که در دهه های اخیر به وجود آمده اند، نمونه هایی از فضاهای معماری که برای نمایش آثار هنری جدید طراحی شده اند بررسی می شود

کلیدواژه ها:

معماری ، فضا ، دیجیتال ، هنرهای پیشرو ، موزه