تجلی سنت در معماری معاصر

هر جامعه ای دارای اهداف وآرمان های خاص خود می باشد معماری وسیله ی واقعی سنجش یک ملت است. هر بنایی وظیفه دارد، از طریق فرم ظاهری خود، فرهنگ خود را به دیگران بنمایاند، بنابراین هر ساختمانی یک شاهد فرهنگی برای جامعه خود می باشد.باانقلاب صنعتی در قرن نوزدهم علم و صنعت روز به روز توسعه پیدا کرد و انسانها با گذشته ی خود بیگانه شدند. تلاش برای یکسان سازی بناها باعث شد، انسانها فرهنگ خود را نادیده بگیرند. درصورتی که ادراک انسان از محیط دور و برش تابع فرهنگ او می باشد. با ورود نوگرایی و به وجود آمدن سبک هایی مثل سبک بین الملل ،که اصول آنها یکسان سازی فرهنگ های متفاوت بود برخی از مردم از گذشته ی خود فاصله گرفتندو بدون توجه به فرهنگ خود ، سعی کردند معماری یکسانی را دارا باشند . در نتیجه ی این سبک ، سنت های خود را که در طی سالیان، سینه به سینه به آنها منتقل شده بود به فراموشی سپردند ، در صورتیکه سنت باعث می شود هنرمند تصمیمات غیر مهم و حاشیه ای را کنار گذاشته و تصمیمات اساسی بگیرد. سنت می تواند منبع الهام جهت خلق سنتی جدید واقع شود. ریشه ها ی هنر سنتی نوعاً قدسی می باشد. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی و ابزار تحقیق مطالعات میدانی، کتابخانه ای و پرسشنامه می باشد.نتیجه ی احتمالی تحقیق طراحی امروزی در قالب چهار چوب های سنتی و برقراری پیوند بین حال و گذشته می باشد

کلیدواژه ها:

سنت ، معماری معاصر ، فرهنگ