امکانات ارتقاء توان غنای حسی درسطح ادراک نابینایان ازفضای معماری

فهم انسان از فرایند احراز هویت و حس جه تیابی وابستگی تام به ابزار درک وی از فضا و مختصات مکان دارد، آگاهی بصری از گسترده ترین منابع کسب اطلاعات از محیط پیرامون است و دامنه و سرعت دریافت آن بیشتر از سایر حواس است. نابینایان فاقد ابزار اصلی این مختصاتیابی و ادراک فضا و معماری هستند. حواس با دامنه کمتر (به ترتیب شنیداری، بویایی، بساوایی و چشایی) نقش اصلی را در فرایند ادراک محیط در این طیف از افراد دارد .کیفی تهای محیط و غنای حسهای گوناگون در فضا و در دامنه نزدیک، نیرومندی حسهای دیگر را جهت ادراک این افراد در فضای معماری بیشتر میکند. معماری پیامرسان و قابل درک توسط حواس مختلف، منظومه نیرومندی در تکامل حسهای دیگر و استفاده از آنها در درک محیط است. هدف این پژوهش بررسی و معرفی کیفیاتی مانند غنای حسی در محیط و فضای معماری است که در خدمت فعال و حساس کردن این حواس با دامنه کم در فرایند ادراک باشد، روش کتابخانهای-توصیفیاین پژوهش به منظور کشف و ایجاد قابلیتهایی در محیط و فضا است که در نتیجه بتواند پتانسیل لازم را در فرایند پیام رسانی و ساختن، نه برای دیدن بلکه برای حس کردن را داشته باشد تا این قابلیت قابل بتواند نقص فاعلیت فاعل را جبران و تقویت کند

کلیدواژه ها:

ادراک ، آگاهی ، غنای حسی ، فضای معماری ، نابینا