آرمانشهر اسلامی از اندیشه تا واقعیت

آرمانخواهی از دیرباز در زندگی انسانها وجود داشته است.اندیشمندان هر عصری، شهری را با شاخصه های خاص آن به عنوان آرمانشهر خود مطرح کرده اند که امروزه آن را در قالب اتوپیا یا مدینه فاضله میشناسیم. نخستین بار آرمانشهر اسلامی تحت عنوان مدینه فاضله توسط ابونصر محمد فارابی مطرح شد. وی در کتاب آرا اهل المدینه الفاضله، مدینه ی فاضله ی افلاطون را در ساختاری اسلامی عرضه کرده است. این مقاله درصدد یافتن و بیان معیارها و اصول آرمانشهر معرفی شده در عقاید اندیشمندان اسلامی بوده و نیز در پی یافتن و معرفی شهری به عنوان الگوی آرمانشهر اسلامی و بیان وجود یا عدم وجود آرمانشهر اسلامی به عنوان الگوی مدنظر اندیشمندان مسلمان با معیارهای بیان شده توسط ایشان است و به پتانسیل موجود در این زمینه می پردازد.این پژوهش با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی با رجوع به اسناد کتابخانهای، میباشد که نظریات فارابی و شیخ بهایی به عنوان مبانینظری نوشتار معرفی و ارزیابی گردید و با نگاهی به نظریات آرمان گرایان جهان غرب در گذار تاریخی این نتیجه حاصل شد که تفکر آرمان شهر گرایان غربی بنا به متقاضیان زمان و متناسب با دغدغه های روزگار شکل گرفته این در حالی است که اهداف آرمانشهرگریان اسلامی در فضا و زمان نمی گنجند و این نشان از میزان تعالی تفکرات و سرچشمه ملکوتی و فرابشری آن دارد

کلیدواژه ها:

آرمانشهر ، مدینه فاضله ، فارابی ، اتوپیا