معیارهای مکانی جاذب طبقهی خلاق نمونهی موردی: فضای همپیوند مابین میدان نقشجهان و دانشگاه هنر اصفهان

عرصهی دانشگاه با حمایت از زندگی روزمرهی هزاران دانشجو بستری مناسب برای ظهور و بروز ایدههای نوین، رویدادهای خلاقانه و گشایش دریچههای علم و هنر و در نهایت پرورشدهندهی طبقهی خلاق جامعه میباشد که میتواند در روند ارتقای خلاقیت جامعه تاثیر عمیقی داشته باشد. شهر خلاق مکانی برای رشد و نمو خلاقیت در دینامیک قطبهای خلاق جامعه است که این قطبها، طبقهی خلاق با تخصص و مهارتهای خلاقانه را در خود حفظ و پرورش میدهند. مکان دانشگاه نیز به عنوان مکان گردهمایی استعدادها و نیروی فکری خلاق با ایجاد یک حس اصیل از جامعه به عنوان دارایی ارزشمند شهرها محسوب میشود که میتواند به عنوان قطبی خلاق برای نیل به اهداف شهر خلاق بسیار تاثیرگذار باشد. هدف از این مقاله، بررسی دانشگاه هنر اصفهان همجوار با میدان نقشجهان به عنوان قطبی خلاق است که توجه خود را معطوف به اثربخشی فضاهای باز و عرصهی این محیط دانشگاهی در فراهم کردن حضور طبقهی خلاق و همچنین ترویج فرهنگ خلاقیت میکند. در این راستا این مقاله درصدد است با پاسخگویی به این سوال که معیارهای مکانی جاذب طبقهی خلاق در عرصهی فضای همپیوند مابین میدان نقش جهان و دانشگاه هنر اصفهان چیست؟ ، گام بردارد. در راستای پاسخگویی به این پرسش، این مقاله با رویکرد کیفی از طریق مطالعهی نظری با روش تحلیل محتوای متون و ادبیات موضوع با تعریفی از طبقهی خلاق به بررسی نقش قطبهای خلاق شهری در جذب این طبقهی جامعه و نقش مولفههای محیطی موجود در این مکانها در جذب طبقهی خلاق میپردازد. در نهایت با تحلیل معیارهای مکانی جاذب طبقهی خلاق در فضای همپیوند با بررسی دو قطب خلاق میدان نقشحهان و دانشگاه هنر اصفهان، به ارائهی راهکارهایی در راستای تبدیل این فضا به قطب مکانی جاذب طبقهی خلاق میپردازد.

کلیدواژه ها:

طبقهی خلاق ، قطبهای خلاق ، شهر خلاق ، فضای عمومی شهری ، بازآفرینی