تأثیر ساختههای معماری در جایگاه نمادشهری بر انگاره مقصد گردشگری

انگاره مقصد گردشگری در انتخاب مقصد، رفتار گردشگران، و بهتبع آن مطلوبیت مقصد نقش دارد؛ اما عناصر موثر در شکلگیری انگاره مقصد و چگونگی تأثیر آن تا حدی چند بعدی و مبهم ا ست. در این مقاله تلاش شددده اسددت که با تکیه بر ادبیات پژوهش امکان وجود رابطهای بین ساختههای معماری که در جایگاه نمادهای شهری قرار گرفتهاند و خلق انگارهای مطلوب و مانا از مقاصدد گردشگری مطرحشود. روش تحقیق از نوع کیفی بوده و رویکرد تفسیری- تطبیقی دارد. نتایج بیان میکند که اگر فرد انگارهای آشنا وواضح از یک شدهر داشته باشد، که به واسطه حضور یک یا چند نماد شهری بسددادگی یادآوری و در خاطر میماند، تمایل بیشتری برای انتخاب آن شهر به عنوان مق صد گرد شگری را خواهد دا شت تا شهری که تصویر ذهنی آن برای گردشگرمخدوش یا بدون هیچ عا مل خاطرهانگیزی باشد. برای تحقق این نکته، یک ساخت معماری واجد بیشدترین توانائی برای انتقال مفهوم شهر و خلق تصویری ذهنی از آن برای مخاطب گردشگری است تا هر نماد و نشان دیگری؛ چرا که هر دو، شهر و بنا، به مکان تعلق داشته و با یکدیگر فصل مشترکی از تاریخ، فرهنگ، چشمانداز و غیره دارند که سبب نزدیکی شهر و بنا چه از د ید شکلی و چه از بعد مفهومی است. علاوه بر آن، رضایتمندی یا عدم رضایت گرد شگر بعد از بازدید تا حدی وابسته به ارزیابی او از مقصد گرد شگری و مقای سه آن با انتظارات قبلیش یعنی انگاره مقصد گردشگری اسددت؛ بنابراین درهم تنیدن انگاره مقصد با تصویر یک ساخت معماری که بازدید از آن ممکن، تجربه ای سهلالوصول، و دارای نتایج عینی است بر میزان رضایت گردشگر نیز میافزاید.

کلیدواژه ها:

انگاره مقصد گردشگری ، گردشگری ، نمادشهری ، معماری