هنرهای سنتی، کلید بازیابی هویت در فضای شهری معاصر

هنرهای شهری و اهمیت توجه به آن در کتاب ها و مقالات متعددی مورد بررسی و کنکاش قرار گرفته است، همچنین اهمیت شکل گیری معیارهای مشخص و موزون فرهنگ ایرانی – اسلامی به منظور تدوین مجموعه ای متناسب و پویا در بستر زیباسازیشهری نیز با توجه به تلاش مدیران شهری برای نظام مند کردن آن امری است مهم که در این سالها مورد توجه بسیار بوده است. در این میان جایگاه هنرهای سنتی و صنایع دستی با توجه به اهمیت بررسی دقیق عناصر هویت ساز در حوزه ی زیباسازی و هنرهای شهری نیاز به توجه بیشتری دارد، لذا نویسنده در این پژوهش پس از بیان اهمیت و توان هنرهای سنتی و صنایع دستی در ارتقای سطح کیفی هنرهای شهری، با مطالعه و بررسی مصادیقی از حضور هویت در پیشینه ی معماری و شهرسازی ایرانی – اسلامی و همچنین اشاره به برخی نمونه های معاصر موفق در بهره گیری از امکانات ذاتی هنرهای سنتی ، لزوم بهره گیری از ساز و کاری بومی و منطقه ای به منظور شکل گیری و توسعه ی عنصر هویت در معماری و شهرسازی آینده ی ایران _ بر اساس بهره جویی از تنوع و گستره عظیم فرمی و محتوایی این هنرها_ را خاطرنشان می سازد