استفاده از انرژی تجدیدپذیر در طراحی معماری با تاکید بر انرژی خورشیدی

معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است و شاید بتوان یکی از جریا نهای مهم معاصر به حساب آورد که عک سالعملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. برای مثال، 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف م یشود که این به نوبه خودمنجر به بحرا نهای زیست محیطی شده و خواهد شد. بنابراین، ضرورت ایجاد و توسعه هرچه بیشتر مقوله پایداری در معماری بخوبی قابل مشاهدهاست. لذا طراحی ساختما نها باید به گون های باشد که مصرف سوختهای فسیلی را به حداقل برساند و با اقلیم و منابع انرژی موجود در محل احداث هماهنگی داشته و کار کند. بناها باید طوری طراحی شوند که میزان استفاده از منابع جدید را تا حد ممکن کاهش داده و در پایان عمر مفید ساختمان از آن بهعنوان منبعی برای ایجاد ساز ههای دیگر بهره برد. در قلب مفهوم ساختمانهایی با انرژی صفر، این ایده نهفته است کهساختمانها باید بتوانند تمام نیازهای انرژی خود را از منابع کمهزینه، در دسترس، پاک و تجدیدپذیر فراهم کنند. حداقل یک ساختمان با انرژیصفر باید بتوانند برابر یا بیشتر از اندازهی مصرف سالانهی انرژی خود، انرژی با منابع تجدیدپذیر تولید کند.در این مقاله ابتدا فناوریهای مختلف برای تولید انرژیهای تجدیدپذیر بیان میشود که از میان آنها انرژی خورشیدی که وسیعترین منبع انرژی در جهان است، مورد بررسی قرار می - گیرد. سپس تاریخچه و کاربردهای انرژی خورشیدی در طراحی معماری و اهمیت و مزایای آن به همراه چند نمونه خارجی و روشهای استفاده از انرژی خورشیدی مورد بررسی قرار میگیرد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، طراحی پایدار ، بحران های زیست محیطی ، انرژیهای تجدیدپذیر ، انرژی خورشیدی