خلوت در مسکن: تبیین جایگاه و ضرورت آن در کیفیت بخشی به سکونت

خانه، به عنوان مقوله ای که از ابتدایی ترین روزهای حیات و تکامل بشر با وی همراه بوده است، همواره جایگاه خاصی در بینش و بررسی های افراد پیدا می کند. از این رو و با توجه به مشکلات عدیده ای که امروزه در مقوله ی فضاهای مسکونی روی داده است، لزوم بازنگری به این مهم و تبییناصول، ویژگی ها و مشخصه های آن ضروری می نماید. در این بین، مفهوم خلوت به علت نقش بسیار تعیین کننده ای که در برآوردن خواسته هایافراد از مسکن مطلوب دارد، اهمیتی مضاعف می یابد. بخش اعظمی از بار معنایی خانه بر دوش مفهوم خلوت قرار دارد، تا جایی که در بسیاری از منابع اگر فضای مسکونی فاقد خلوت مطلوب باشد از آن به عنوان خانه نام برده نمی شود و در نهایت ممکن است تحت عنوان سکونتگاه یا سرپناه نامیده شود. مفهومی که در سالهای اخیر و در پی تولید انبوه مسکن، بیش از پیش قربانی کوچک شدن، صنعتی شدن و در اکثر موارد ناآگاهی وبی توجهی طراحان و برنامه ریزان شده است. این مفهوم و مفاهیم مرتبط با آن همچون ازدحام، باید به دقت تعریف و شناخته شوند. این مقاله ازانواع مقاله های مروری و توسعه ایست که به تدقیق تعریف مفهوم خلوت، تبیین ابعاد روان شناسی محیطی، رفتاری و روانشناختی آن، و مفاهیم مرتبط با آن می پردازد. نگارندگان تلاش دارند با انجام مطالعاتی از این دست بر لزوم و اهمیت تامین خلوت به ویژه در فضاهای مسکونی تاکید کنند.

کلیدواژه ها:

خلوت ، خانه ، ازدحام ، روان شناسی محیطی