استاندارد بهینه بکارگیری لوورها در ساختمان های عمیق شهر تهران

امروز بحران انرژی در جهان از مسائل چالش برانگیز جوامع است. دسترسی کشورهای در حال توسعه به انواع منابع جدید انرژی برای توسعه اقتصادی آنها اهمیت اساسی دارد. در این بین سهم ساختمانها از میزان مصرف انرژی، باعث توجه به این بخش از مصرف انرژی و تلاش برایبهبود عملکرد ساختمانها و جلوگیری از اتلاف انرژی در آنها شده است. از جمله انرژی هایی که میتوان در بخش ساختمان جایگزین سوخت هایفسیلی شوند استفاده از انرژی خورشیدی و نور طبیعی روز برای روشنایی مفید و گرمای ساختمان و جلوگیری از ورود نورهای ناخواسته برای کاهش بار سرمایشی ساختمان میباشد. از این رو در این پژوهش به تحلیل و بررسی یکی از سیستمهای پیشرفته، جهت استفاده بهینه از نور روز در فضای داخلی، لوورها، و کنترل شدت و نحوه ورود نور به وسیله این سیستم پرداخته شده است. روش تحقیق شبه آزمایشگاهی می باشد. درپروسه پژوهش ابتدا با جستجو در منابع کتابخانهای، اطلاعات اولیه در زمینه نور روز گردآوری شده، در مرحله بعد با استفاده از نرم افزارهای گرسهاپر و دیوا، شبیه سازیهای کامپیوتری یک اتاق اداری در شرایط آسمان صاف شهر تهران صورت گرفت و کارآیی لوورها از لحاظ عرض و فاصله آنها از هم و زاویه و همچنین فاصله آنها از سطح نما مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته شدند. نتایج حاصله از پژوهش به صورت خلاصه می توان این گونه عنوان کرد که اندازه انتخابی لوورها تاثیر زیادی در عملکرد نوری و حرارتی فضا ندارد اما زاویه لوور و فاصله لوورها از نما از فاکتور های تاثیر گذار می باشند. بهینه ترین حالت برای لوورهای ثابت زاویه 45 و فاصله 0 تا 13 سانتی متری نما می باشد.

کلیدواژه ها:

نور روز ، شدت روشنایی ، لوورها ، سایه اندازها ، بهینه سازی