بررسی توان ارزیابی تاب آوری محیطی شهری بر طبق چارچوب اجرایی هیوگو (مورد مطالعه: شهر اهواز)

بحران های جهان کنونی باعث ورود مبحث تاب آوری در حوزه مدیریت شهری ومدیریت بحران شده است و مدیران شهر، تاب آور ساختن جوامع را جایگزین کاهش آسیب پذیری در برنامه ریزی های شهری کرده اند. تاب آوری به دنبال ایجاد مقاومت و گذر موفق از هرگونه بحران چه قابل پیش بینی و چه غیر قابل پیش بینی بوده و بر تمامی جنبه های زندگی جوامع تاکید دارد. در شهر اهواز نیز تاب آور نمودن شهر می تواند راهی مناسب جهت کاهش آسیب پذیری جوامع شهر در برابر بحران های همچون ورود ریزگردها باشد. به منظور بهبود تاب آوری، ابتدا باید ارزیابی از وضعیت اولیه تاب آوری بر اساس شاخص ها در ابعاد مختلف تاب آوری داشته باشیم. پژوهش حاضر به منظور امکان سنجی، ارزیابی تاب آوری شهر اهواز در شاخص های محیطی بر طبق چارچوب اجرایی هیوگو انجام شده است. مطالعه حاضر بر مبنای مصاحبه و تکمیل پرسشنامه توسط خبرگان در حوزه مدیریت زیست محیطی شهری انجام گردیده و نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در اجرای پایش در این شاخص ها، از مطلوبیت لازم برخوردار نبوده ودر کل بعد محیطی در هر دو ویژگی خود نمره مطلوبی را در شهر اهواز کسب نکرده و نمی توان ارزیابی تاب آوری محیطی را در شهر اهواز به صورتی مناسب انجام داد.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، چارچوب اجرایی هیوگو ، تاب آوری ، شاخص های محیطی ، اهواز