معنا شناسی حجاب

؛«حجاب» از مفاهیمی است که کثرت استعمال آن در مباحث مختلف، تبیین معنای دقیق آن را ایجاب می کند. این واژه در اصطلاح عرفان به معنای فاصله میان خالق و مخلوق است که سالک باید در رفع و؟؟؟ آن به جد بکوشد تا به مقام لقاء الله نائل گردد. در علم فقه مراد از حجاب، پوشش خاص زنان است که همه بدن را به جز صورت و کف دو دست تا مچ شامل می شود. این واژه در آیات و روایات نیز به کاررفته، اما معنای لغوی آن (مانع و حائل) مراد بوده است. لذا استفاده از این لفظ در معنای پوشش زنان نسبتاً جدید است. حجاب فقهی را نمی توان دقیقاً مترادف واژه پوشش دانست؛ زیر هر پوششی، حجاب نیست. همچنین عفاف به عفوان یک باید اخلاقی با حجاب به عنوان حکمی شرعی تفاوت هایی دارد. تبرج نیز در معنای آشکار نمودن زینت به قصد تحریک شهوت مردان، متضاد عفاف و از رذائل اخلاقی مورد نهی اسلامی می باشد، اما اینکه حجاب در نزد ادیان الهی از جمله مسیع و یهود و زرتشت به طور قوی وجود داشته و همچنین در ایران باستان جایگاه خاصی داشته و البته در عرب جاهلیت قبل از اسلام حجاب رایج نبوده و مسمئناً داشتن حجاب فواید و آثار بسیاری دارد که بر هیچکس پوشیده نیست. اما متاسفانه به دلایل مختلف از جمله فقر فرهنگی و موارد بسیاری بدحجابی در اکثرجوامع شیوع یافته و ارزش و منزلت زن و مرد تا حد زیادی تنزل یافته و صد درصد باید به راهکارهای صحیح و درست برای رفع این معضل جهانی اندیشید و آنها را در جامعه بکار برد.

کلیدواژه ها:

معناشناسی ، حجاب ، پوشش ، مفاهیم مرتبط با حجاب