بهبود تغذیه گیاه دارویی بالنگو (Lallemantia iberica) در شرایط دیم

به منظور بررسی اثر کودهای زیستی، آلی و شیمیایی بر روی برخی صفات، کیفی گیاه بالنگو در شرایط دیم، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در سال 94-1393 در مزرعه ای واقع در استان آذربایجان غربی- شهرستان نقده انجام گرفت. تیمارهای کودی شامل ورمی کمپوست (10 تن در هکتار)، کود زیستی کامل (ازتو بارور-1 (حاوی باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن از جنس ازتو باکتر)، فسفاته بارور- 2 (باکتری های حل کننده فسفات از جنس باسیلوس لنتوس و سودموناس پوتید)، کود شیمیایی (نیتروژن و فسفر)، تلفیق ورمی کمپوست + کود زیستی، 75 درصد ورمی کمپوست + 25 درصد کود شیمیایی، کود زیستی + 50 درصد کود شیمیایی، 75 درصد ورمی کمپوست + کود زیستی + 25 درصد کود شیمیایی و شاهد (بدون مصرف کود) بود. نتایج نشان داد که منابع کودی منجر به افزایش معنی دار اجزای عملکرد و عملکرد دانه بالنگو گردید. در این میان تیمارهای ترکیبی نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند؛ به طوری که ارتفاع بوته، تعداد شاخه های فرعی، تعداد قندقه، وزن هزاردانه و عملکرد دانه در تلفیق هر سه نوع کود نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 27/27، 30/65، 36/67، 19/29 و 41/16 درصد افزایش نشان داد. از نتایج به دست آمده در این آزمایش می توان نتیجه گیری کرد که کاربرد تلفیقی کودهای زیستی، آلی و شیمیایی یک مدیریت راهبردی در راستای پایداری بوم نظام های زراعی و افزایش تولید در سیستم کشاورزی پایدار می باشد و با توجه به افزایش قابل ملاحظه عملکرد دانه در منطقه مورد آزمایش توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

آلی ، بالنگو ، زیستی ، شیمیایی