بررسی عرصه های مناسب پخش سیلاب جهت تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی با روش AHP و GIS در دشت زنجان

در بسیاری از قسمت های خشک و نیمه خشک ایران، بعلت استخراج بیش از اندازه از آب های زیرزمینی سبب کاهش سطح آب زیرزمینی وکمبود موجودی آب شده است. در چنین نواحی تغذیه مصنوعی با استفاده از روش پخش سیلاب گزینه مناسبی برای انجام این هدف است. تعیین مکان های مناسب نقش مهمی را در موفقیت پروژه های پخش سیلاب ایفا می کند. هدف اصلی این پژوهش بر اساس روش تلفیقی سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIs) وفرایند سلسله مراتب تحلیلی (AHP) برای تعیین مکان مناسب پخش سیلاب جهت تغذیه آب های زیرزمینی دشت زنجان است. معیارهای موثر شیب، زمین شناسی، ژیومورفولوژی، تراکم زهکشی، ضخامت آبرفت، نفوذپذیری سطحی وکیفیت آب که در این مطالعه مورد توجه قرار گرفته با استفاده از نرم افزار GIs تهیه شده است. سپس با استفاده از فرایند سلسله مراتب تحلیلی وروش مقایسه دوتایی، وزن نهایی برای هر معیار محاسبه گردید. نتیجه این پژوهش نشان داده که در حدود 41 درصد از مجموع کل ناحیه در محدوده بسیار مناسب و 40 درصد مناسب می باشد، که نواحی بسیار مناسب برای تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی در واحدهای زمین شناسی کواترنری ودر واحدهای ژیومورفولوژیکی دشت سر و مخروط افکنه با شیب کمتر از پنج درصد متمرکز شده است.

کلیدواژه ها:

پخش سیلاب ، GIS ، AHP ، تغذیه مصنوعی ، دشت زنجان