ارزیابی بحران کم آبی با استفاده از شاخص های سفره های آب زیر زمینی و مواد جامدمحلول معیار آب در مدل IMDPA (مطالعه موردی: جنوب سمنان)

در این پژوهش با استفاده از روش ایرانی IMDPA که جدید ترین روش ارزیابی پتانسیل بیابان زایی در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد، حساسیت اراضی منطقه جنوب سمنان به بیابان زایی مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفته است. برای این منظور پس از بررسی و ارزیابی های اولیه دو شاخص سفره های آب زیر زمینی و مواد جامد محلول از معیار آب مورد بررسی قرار گرفت و هر شاخص در معیار مربوطه مشخص و ارزش معیار نیز با محاسبه میانگین هندسی شاخص های آن مشخص گردید. پس از آن به صورت لایه هایاطلاعاتی وارد محیط GIS شد و نقشه های مربوط به دو شاخص مورد نظر تهیه و بر اساس نقشه های تهیه شده، میانگین وزنی شدت بیابانزایی در منطقه با توجه به شاخص سفره های آب زیر زمینی 3/156 ارزیابی شد که حدود 63/45 درصد از مساحت منطقه در کلاس خیلی شدید قرار گرفت. بررسی آبها با توجه به شاخص مواد جامد حل شده در آب، از نظر شدت بیابان زایی نشان داد که میانگین وزنی دوره مورد بررسی 3/53 می باشد. بنابراین منطقه مورد مطالعه درطبقه شدید قرارگرفت. این شاخص ها نقش مهمی در شدت بیابان زایی و تاثیرات کشاورزی و افزایش شرایط بیابانی داشته و پیش بینی می شود در آینده نزدیک بحران کم آبی با توجه به شرایط اقلیمی منطقه بحرانی تر شود.

کلیدواژه ها:

بحران آب ، مدل IMDPA ، شاخص مواد جامد محلول شاخص سفره آب زیرزمینی ، جنوب سمنان