اثربخشی آموزش تاب آوری بر شادکامی و بهزیستی روانشناختی زنان سرپرست خانوار

این پژوهش به اثربخشی آموزش تابآوری بر شادکامی و بهزیستی در زنان سرپرست خانوار شهر یزد پرداخته است. جامعه آماری شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی شهر یزد در سال 1394 بود که تعداد آنها 5234 نفر بود، بر اساس جدول مورگان 384 نفر به روش تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های مربوط به شادکامی و بهزیستی روانشناختی را تکمیل کردند. در مرحله بعد از میان زنان، افرادی که نمرات کمتر از نقطه برش برای آزمون شادکامی بهزیستی گرفته بوند، انتخاب شدند و از این میان 30 نفر برای ورود به مطالعه انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در دو بخش مساوی 15 نفری آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزار مورد استفاده عبارتند از پرسشنامه بهزیستی ریف (1989) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (2002) می باشد. این تحقیق یک پژوهش آزمایشی میدانی حقیقی از نوع طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه است. بعد از انجام پیش آزمون برای گروه های آزمایش و گواه، گروه آزمایش در 8 جلسه هفتگی 180 دقیقه تحت آموزش تابآوری بر اساس بسته آموزشی قرار گرفتند. آنگاه پسآزمون برای گروه های آزمایش و گواه انجام شد. نتایج بیانگر افزایش معنی دار بهزیستی (30/73=F، 000/0=P) و شادکامی (26/63=F، 000/0=P) در گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه در اثربخشی آموزش تاب آوری و است. بنابراین پیشنهاد می شود از بسته های تابآوری و صبر غنی شده با آموزه های اسلامی به منظور افزایش تاب آوری زنان سرپرست خانوار کمیته امداد استفاده شود

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، شادکامی ، بهزیستی