جایگاه شادی و نشاط در سبک زندگی اسلامی با تاکید بر آیات قرآن و سنت نبوی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,166

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HLSCONF02_066

تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1398

چکیده مقاله:

شریعت مقدس اسلام با توجه به نیازهای اساسی بشر، نشاط و شادی را تحسین و تاکید کرده است. قرآن که یکی از مستحکم ترین منابع اسلامی به شمار میرود و الگوی سبک زندگی اسلامی میباشد بقره 185 اسراء 9 هم خود را به عنوان الگوی سبک زندگی اسلامی معرفی فرموده و هم پیامبر را احزاب 21 به عنوان نیکوترین الگوی سبک زندگی دانسته و زندگی با نشاط و مفرح را نعمت و رحمت الهی تلقی نموده است. توضیحات قرآن درباره بهشت حاکی از این است که اسلام بر نشاط، فرح و شادی توجه داشته است.قرآن بهره مندی از زیبایی ها و مواحب را در زمره عوامل مفرح به شمار آورده و آن را بیننده دین داران و مومنان دانسته است روم 4 یونس 58 شادی بهترین بخش از زندگی توام با موفقیت و خوشبختی است. اسلام برای زندگی انسان از نظر اعتقادی، اخلاقی و علمی، برنامه هایی را ارائه نموده که اگر به طور دقیق اجرا شوند بهترین زندگی ها را که همراه با آرامش، رضایت و سرور و شادیاند، برای انسان به ارمغان می آورند. بررسی دقیق آموزه های اسلامی درباره شادی، نشان میدهد که این آئین، بهترین الگوی شادی را تقدیم جامعه بشری نموده است و به این سوال مهم پاسخ داده است که آیا جایگاه نشاط و شادی در سبک زندگی اسلامی کجا و چگونه است. برای شادی و نشاط آثار و پیامدهایی وجود دارد که از پیامدهای شادمانی واقعی، شوق به عبادت است. آنچه که از آیات و سنت نبوی در مورد شادی به دست می آید بیانگر این مطلب است که جایگاه نشاط و شادی در سبک زندگی اسلامی از جایگاه ویژهای برخوردار است و به آن توجه و تاکید شده است و مومنان را سر زندگی، نشاط و فعالیت جمعی تشویق شده اند مائده 3 و پیامبر خود انسان شادمان، پرتلاش و با نشاط بوده اند تا آنجا که در برابر سختترین شرایط زندگی و مصائب تعادل خود را از دست نداده و گرفتار شکست نشده اند تعالیم اسلام چون بر مبنای فطرت انسان بنا شده است ضرورت آنچه را که فطرت تایید و طلب میکند مدنظر قرار داده و برای آن اهمیت ویژهای قائل شده است هم قرآن و هم در سنت نبوی اهمیت و جایگاه شادمانی مشهود است و شادیمان مزوج و مذموم ذکر گردیده است.

نویسندگان

محمدرضا نور محمدی

دکتری فقه و اصول، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد و عضو کمیته تحقیقات طب اسلامی دانشگاه