انتقادات وارد بر مقررات دادگاههای اطفال و نوجوانان در قانون جدید

بزهکاری اطفال و نوجوانان یکی از حوزه های جدید علم حقوق جزا و جرم شناسی است. به تبع این رشته، لزوم وجود دادگاه و آیین دادرسی ویژه نیز احساس می شده است. در قانون آیین دادرسی کیفری جدید نیز همانند قانون سابق، فصل مجزایی به قواعد مربوط به رسیدگی به جرایم اطفال و نوجوانان اختصاص داده شده است. در نگارش حاضر مقررات مندرج در این فصل مورد بررسی قرار گرفته است تا مشخص شود قانون گذار تا چه حد در پبیش بینی قواعدی کارآ برای مقابله با انگیزه های مجرمانه ی نوبزهکاران، موفق بوده است. علی رغم اینکه مقررات قانون جدید در برخی موارد پیشرفت قابل توجهی نیست به قانون سابق داشته است، ولی مصون از انتقاد نیست. برای مثال قانون جدید از به کارگیری قضات متخصص در امر جزا و جرم شناسی غافل بوده است. به علاوه نظر به جایگاه اجتماعی متفاوت دختران و پسران و تبعات متفاوتی که ممکن است در شرایط مشابه متحمل شوند، لازم بود قانون گذار قواعد ویژه ای را در حمایت از جنس مونث پیش بینی نماید؛ حال آنکه قانون از این حیث تهی است. در نهایت حقیقت این است که قانون گذار می توانست با استفاده از آموزه های جرم شناسی قواعد این فصل را به گونه ای تنظیم نماید که راه را برای اصلاح نوبزهکاران هموار سازد.

کلیدواژه ها:

دادگاههای اطفال و نوجوانان ، قضات متخصص ، پرونده شخصیت ، عدالت ترمیمی