تدوین الگوی راهنمای جانمایی بازارهای هفتگی استان مازندران با رویکرد ارتقاء هویت سازمان فضایی شهر و گردشگری شهری

شهر عبارت است از یک سازمان اجتماعی پیچیده،که مشتمل بر حضور و تعامل گروه های گوناگون و شکل خاصی ست که هر یک از آنها،درون خود و یا در ارتباط با محیط پیرامون ایجاد می کنند و به صورت تکاملی منجر به تولید اجتماعی فضا و فرم های نسبتا ثابت و معینی میگردد. اجتماعی که اغلب ریشه در کهن الگوهای زیستی جوامع روستایی داشته و میراث با ارزشی به یادگار می گارند. بازارهای هفتگییکی از این یادگارها در شهرهای شمال ایران می باشند. استان مازندران از دیرباز از مهمترین قطببهای گردشگری کشور محسوب می شود و بازارهای هفتگی در اغلب شیهرهای این استان به علت پتانسیل بالای این منطقه می توانند عملکردی فراتر از رفع احتیاجات مردمان بومی داشته باشند و با تشخیص پردازی هویت بومی و محلیمنجر به افزایش جاب گردشگر و رشد صنعت توریسم گردند. از این رو تحقیق پیش رو بدنبال آن است که با استفاده از روش تحقیق تحلیلی- پیمایشی و بررسی نمونه های موردی (بازارهای هفتگی امیرکلا و بابلسر) و مصاحبه با خریداران و فروشندگان این بازارها، به بررسی و شاخص سازی نحوه مکان یابی آنها در ارتباط با مقیاس سطح شهر، ونیز در ارتباط با قلب شهرها که اغلب مشتمل بر مراکز اصلی، بازار و سایر مراکز تجاری می باشد، بپردازد تا نهایتاً به افزایش دامنه نفوذ آنها درشهرها با نگرش احیای هویت و فرهنگ بومی منطقه بی انجامد. تهیه لیستی از کیفیت های مکانی و زمانی منجر به مطلوبیت کالبدی- فضایی و عملکردی، جهت استقرار و راهکارهایی برای مکان یابی این بازارها، از نتایج این تحقیق می باشید. انطباق شاخص های فوق با نمونه هایناموفق اجرا شده و آسیب شناسی و اصلاح مکان یابی و طراحی آنها می تواند گام های بعدی و یژوهش های آتی در این زمینه را شکل بخشد.

کلیدواژه ها:

بازارهای هفتگی ، سازمان فضایی ، مکان یابی ، تشخص پردازی ، گردشگری شهری