تحلیل و گونه شناسی تکایای مازندران بر اساس تنوع اقلیمی

اقلیم یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر معماری در مناطق مختلف است. این تأثیرات به صورت تفاوتهایی در فرم ها، محوریت بنا، ساختارو فضاهای معماری و مصالح ساخت جلوه گر می شود. پژوهش حاضر که داده های آن براساس مطالعات اسنادی و بررسی های میدانی گردآوری شدهاست، به گونه شناسی تکایای مازندران بر اساس تنوع اقلیمی منطقه می پردازد. مازندران به دلیل وجود عوارض جغرافیایی تعیین کنندهای همچوندریای مازندران و رشته کوه البرز دارای اقلیم متنوعی است. جنگل های کوهپایه ای، رودخانه ها و دشت های پهناور، به عنوان حاصلی از تأثیراتمتقابل این دو عارضه ی جغرافیایی اصلی، به نوبه ی خود در تنوع اقلیمی منطقه بسیار تأثیرگذار بوده اند. حاصل این تأثیر و تأثرهای جغرافیایی پدیدآمدن سه اقلیم متفاوت جلگه ای، کوهپایه ای و کوهستانی است که معماری منطقه را تحت تأثیر خود قرار داده است. نتایج پژوهش حاضر حاکی ازتفاوتهای ساختاری میان تکایای موجود در این سه اقلیم متفاوت است. این تفاوت های در ابعاد، صالح، ضخامت و پوشش دیوارها، تعداد واندازه ی فضاها، نورگیرها و بازشوها و باز یا بسته بودن شاه نشین قابل مشاهده است.

کلیدواژه ها:

مازندران ، تکیه ، اقلیم های سه گانه ، تفاوت های ساختاری