بررسی رابطه تدریس تحول افرین با انگیزه تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول

هدف پژوهش حاضر عبارت است از بررسی رابطه تدریس تحول افرین با انگیزه تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه اول ناحیه 3 شهر تبریز می باشد. تحقیق از نظر هدف کاربردی و روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پسر ناحیه 3 دوره متوسطه اول شهر تبریز که تعداد8550 نفر دانش آموز دختر و تعداد 8150 نفر دانش اموز پسر، ودر مجموع 16700 نفر می باشد. ابزار گردآوری داده ها عبارتند از: پرسشنامه تدریس تحول آفرین (TTQ)، مقیاس انگیزش تحصیلی دانش آموزان می باشد. در بررسی فرضیه های پژوهش ابتدا با استفاده از نرم افزار SPSS17 به تجزیه و تحلیل توصیفی پرداخته شد که در آن از شاخصهای گرایش مرکزی (نما، میانه، میانگین) و از شاخصهای پراکندگی (دامنه تغییرات، انحراف معیار) و نیز از جداول فراوانی و نمودار هیستوگرام برای نمایش تصویری و همچنین از ضریب همبستگی پیرسون، و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. نتایج تحقیق عبارت است از هر چه بر میزان متغیر تحریک ذهنی اضافه می شود میزان انگیزه تحصیلی دربین دانش آموزان کمتر می شود. هر چه بر میزان متغیر انگیزه الهام بخش اضافه می شود میزان انگیزه تحصیلی دربین دانش آموزان کمتر می شود. هر چه بر میزان متغیر تاثیر آرمانی اضافه می شود میزان انگیزه تحصیلی دربین دانش آموزان نیز بیشتر می شود. هر چه بر میزان متغیر ملاحظات فردی اضافه می شود میزان انگیزه تحصیلی دربین دانش آموزان نیز بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

تدریس تحول آفرین ، انگیزه تحصیلی ، تدریس