مقایسه ویژگی های شخصیتی در افراد مبتلا به پارکینسون با افراد غیر مبتلا

هدف اصلی این پژوهش مقایسه ویژگی های شخصیتی بیماران پارکینسون با یک گروه غیر بالینی می باشد. این پژوهش با توجه به اهداف و فرضیه ها از نوع مطالعات کاربردی محسوب می شود و با توجه به شیوه جمع آوری داده ها از نوع مطالعات علی-مقایسه ای و روش آماری استفاده شده تحلیل واریانس چند متغییره می باشد. جامعه آماری را مردان و زنان بالای 60 سال مبتلایی کلینک تخصصی و فوق تخصصی مغز و اعصاب در بیمارستان الزهرا شهرستان اصفهان و همچنین دو مرکز نگهداری سالمندان که شامل افراد غیر مبتلا هستند، تشکیل می دهند. از بین بیمارستان های دولتی شهرستان اصفهان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای بیمارستان الزهرا و از مراکز نگهداری سالمندان حومه خمینی شهر دو مرکز انتخاب گردید. نمونه آماری این پزوهش را 45 نفرمبتلا به پارکینسون 25) نفر مرد و 20 نفر زن) و 45 نفر غیر مبتلا تشکیل می دهد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه 60 سوالی نئو برای ویژگی های شخصیتی استفاده شده است. نتایج حاصل نشان داد که ویژگی های شخصیتی و مولفه های آن( روان رنجورخویی، درون- بیرون گرایی، وظیفه شناس بودن) در افراد مبتلا به پارکینسون تفاوت معناداری با افراد غیر مبتلا دارد. افراد مبتلا روان رنجورخوتر ، درون گرا تر و نسبت به انجام وظایف خود وظیفه نشناس تر می باشند.

کلیدواژه ها:

ویژگی هایی شخصیتی ، پارکینسون