پیش بینی عملکرد درس ریاضی دانش آموزان با توجه به خودپنداره مدرسه و اضطراب ریاضی

هدف این پژوهش به منظور تاثیر خودپنداره مدرسه و اضطراب ریاضی بر عملکرد ریاضی دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی شهرستان بابل انجام شده است. روش تحقیق این پژوهش از نوع شبه آزمایشی بوده و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان شاغل در دوره دوم ابتدایی شهرستان بابل بوده که از بین آنها حجم 60 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند. ابزار تحقیق آزمون اضطراب ریاضی، خودپنداره مدرسه و علاقمندی به ریاضی و آزمون معلم ساخته براساس سطوح یادگیری کتاب درسی بود. در تحلیل از آزمون T تست استفاده شده است که نتایج بدست آمده نشان داده بین متوسط نمرات ارزشیابی درس ریاضی، علاقمندی به درس ریاضی و مهارتهای حل مساله دانش آموزان دارای اضطراب ریاضی و خودپنداره بالا و اضطراب ریاضی و خودپنداره پایین تفاوت وجود دارد و مشخص شد اضطراب راضی و خودپنداره بر ارزشیابی ریاضی دانش آموزان داری تاثیر است.

کلیدواژه ها:

خودپنداره مدرسه ، اضطراب ، عملکرد درس ریاضی