تدوین و بررسی اثربخشی بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر کیفیت دلبستگی مادر-کودک (دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان)

هدف پژوهش حاضر تدوین و بررسی اثربخشی بسته آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی بر کیفیت دلبستگی مادر-کودکدانش آموزان مقطع ابتدایی شهر اصفهان بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر ابتدایی دارای علائم نقص توجه/بیش فعالیدر سال تحصیلی 1398-1397 بودند که به مراکز مشاوره ناحیه آموزش و پرورش مراجعه کرده بودند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت در دسترس بود و تعداد 30 نفر مادر به همراه کودک بیش فعال خود انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپسسیاهه تجدید نظر شده ی دلبستگی نسبت به والدین (به منظور اندازه گیری میزان ادراک دلبستگی به والدین) بین مادرها توزیع گردید وبسته آموزشی تلفیقی توجه آموزی بر روی مادران و کودکان بیش فعال گروه آزمایش طی 12 جلسه اجرا گردید ولی گروه کنترل بدونهیچ گونه مداخله باقی ماند. بعد از اتمام مداخله درمانی، مجدا هر دو گروه، پرسشنامه های مذکور را تکمیل نمودند. تجزیه و تحلیل دادهها در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کواریانس) توسط نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. نتایجنشان داد که همه فرضیه های تحقیق مورد تایید قرار گرفته اند (P<0.05). آموزش دلبستگی بر افزایش کیفیت دلبستگی مادر-کودکدانش آموزان موثر بوده است. از این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی باعث افزایش کیفیتدلبستگی مادر-کودک می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش تلفیقی توجه آموزی و دلبستگی ، کیفیت دلبستگی