دانشجوی ارشد گروه علوم وصنایع غذایی دانشگاه زنجان

کاربرد محصولات پتروشیمی جهت بسته بندی مواد غذایی یک عامل تهدید کننده جدی زیست محیطی است. محصولات پتروشیمی(پلاستیک مبتنی بر پتروشیمی)باعث کاهش دفن زباله، آلودگی محیط زیست و مصرف انرژی بالا در فرایند تولید میشوند. انتشار مواد افزودنی از محصولات پتروشیمی به مواد غذایی سلامتی انسان را به خطر می اندازد؛به همین دلیل جهت رفع این مشکل باید راهکارهای جایگزین پایدار یافته شود. جهت این هدف، مطالعات اخیر بر توسعه مواد زیست تخریب پذیر متمرکز شده اند. در سالهای اخیر استفاده از پلیمرهای زیست تخریب پذیر مانند پروتیینها، چربیها و پلی ساکاریدها (کیتوزان، آلژینات) در بسته بندی افزایش یافته است. روغن های اسانسی یک عنصر جالب جهت اضافه کردن به مواد کامپوزیتی زیست تخریب پذیر است. روغنهای اسانسی به دلیل منشا طبیعی و خواص کاربردی(خواص ضد میکروبی) به عنوان مواد فعال با هدف افزایش عمر مفید مواد غذایی در بسته بندی های فعال استفاده می شوند.بسته بندی ضدمیکروبی اززیرمجموعه بسته بندی فعال است که ازعوامل ضدمیکروبی ساخته شده است

کلیدواژه ها:

بسته بندی ، پلیمر ، زیست تخریب پذیر ، کامپوزیت