داوری در فقه و حقوق اسلام و تطبیق آن با حقوق بین الملل

داوری یکی از روشهایی است که هم در حقوق داخلی و هم در حقوق بین الملل، خصوصاً در تجارت بین الملل و معاملات وقراردادهای خصوصی، ملی و بین المللی برای حل و فصل اختلافات فی ما بین، با در نظر گرفتن اصول صحیح مدون داوری،علی الخصوص اصل بی طرفی داور یا داوران مورد توجه قرار گرفته و بعضا در تجارت و اموری تجاری نقش کاربردی و عملیاتیبه خود گرفته است برای اینکه رسیدگی داورها عادلانه و منصفانه باشر یکسری اصول در دادرسی داوری وجود دارد که داورهامی توانند با تبعیت از این اصول رسیدگی منصفانه ای را انجام دهند اصولی مانند اصل بی طرفی، استقلال، انصاف و .. که بعضادر خصوص عدم رعایت این اصول ضمانت اجرایی نیز تعیین و در نظر گرفته شده است به عنوان مثال در قانون داوری تجاریبین المللی ایران عدم رعایت اصل بی طرفی باعث بطلان رای داور خواهد شد. لذا در این مقاله با توجه به اهمیت و جایگاه نهادداوری در نظام حقوقی اسلام و ایران و نظام حقوق بین الملل سعی شده ضمن بررسی پیشینه تحکیم (داوری) و اهمیت آن درحل منازعات و مناقشات داخلی و بین المللی و بیان محاسن و معایب این شیوه رسیدگی، تصویر کلی از ساختار اولیه نهادداوری و نقش آن ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

موافقت نامه ، داور ، صلاحیت ، تحکیم ، فصل خصومت