پیشبینی اضطراب مرگ بر اساس مکانیزم های دفاعی دانشجویان

اضطراب مرگ را افکار، ترسها و هیجانات وقایع پایانی زندگی و فراتر از حالت عادی زندگی یا به صورت ترسی آگاهانه و ناخودآگاه از مرگیا مردن می دانند که در سطوح اجتماعی، فردی مورد بررسی قرار میگیرد. هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اضطراب مرگ بر اساسمکانیزم های دفاعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین انجام شد. روش: در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، نمونه ایمتشکل از 300 آزمودنی (128 پسر و 172 دختر) در سال تحصیلی با استفاده از روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و 93-94 با استفاده از روش طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه مکانیزمهای دفاعی (DSQ-40) و مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (TDAS) را تکمیل کردند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره به روش همزمان نشان داد که مکانیزم های دفاعی رشدیافته، نورتیک و رشدنایافته در مجموع 16.8 درصد از واریانس اضطراب مرگ را پیش بینی کردند. نتیجه گیری: خرده مقیاس های مکانیزم های دفاعی رشد یافته، مکانیزم های دفاعی رشد نایافته و مکانیزم هایدفاعی نوروتیک پیش بینی کننده های اضطراب مرگ در بین دانشجویان هستند. بنابراین، به نظر میرسد مکانیزمهای دفاعی افراد سهمبسزایی را درپیش بینی اضطراب مرگ آنان ایفا می نماید.

کلیدواژه ها:

اضطراب مرگ ، مکانیزم های دفاعی ، دانشجویان