تاثیر درمان با گفتار آهنگین بر اضطراب و مهارت های اجتماعی کودکان دبستانی دارای لکنت
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 767
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HPSCONF01_231
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394
چکیده مقاله:
کودکان دچار لکنت، مانند سایر افراد عصبی مستعد رنج بردن از ترسها، نگرانی ها و اضطراب ها هستند. پژوهش ها نشان می دهد کهلکنت باعث تشدید تنیدگی یا اضطراب در کودکان می شود. و همچنین هرچه اضطراب بیشتر باشد مهارت های اجتماعی ضعیفترخواهد بود. از جمله درمانهای غیر دارویی در کاهش اضطراب، موسیقی درمانی می باشد. درمان با آواز آهنگین یک روش موسیقیدرمانی است که در آن ریتم و صدای موسیقی، تقویت جریان تعامل را در کودکان اضطرابی میتواند آسان سازد و اضطراب آنها راکاهش دهد. مطالعات نشان میدهد که محرک ریتمیک به طور برجسته ای باعث تخفیف اضطراب می شود. بنابراین هدف مطالعهحاضر بررسی تأثیر آواز ملودیک بر روی اضطراب اجتماعی و مهارت اجتماعی کودکان دبستانی دچار لکنت زبان بود. در اینمطالعه از یک طرح آزمایشی همراه به گروه کنترل استفاده شد. برای این منظور 30 نفر از دانش آموزان دبستانی با استفاده ازمقیاس شدت لکنت (ریلی) برای غربالگری میزان لکنت زبان کودکان شناسایی شدند و سپس بطور تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل تقسیم شده و در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی – نسخهوالدین (SSRS)، و پرسشنامه تشخیص اختلالات اضطراب اجتماعی کودکان (SCARED) مورد سنجش قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که در نتیجه درمان با آواز ملودیک، شدت اضطراب اجتماعی در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل و پیش آزمون کاهش یافت. همچنین میزانمهارته ای اجتماعی کودکان دریافت کنده درمان بهبود معناداری یافته بود. بر این اساس می توان گفت درمان آواز ملودیک درکاهش اضطراب اجتماعی و افزایش مهارت های اجتماعی مؤثر بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هایده هجرانی دیارجان
کارشناس ارشد رشته روانشناسی کودکان استثنائی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مهناز استکی
دکتری روانشناسی ، استادیارگروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مهدیه صالحی
دکتری روانشناسی ، استادیارگروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :