ارزیابی مکان گزینی مسکن مهر و توسعه فیزیکی شهر دامغان

توسعه شهرها روندی است که امروزه در همه کشورهای جهان مشاهده می شود این روند، اگر به صورت طبیعی و اندیشیدهباشد، چندان نگران کننده نیست، اما اگر بدون برنامه ریزی قبلی باشد، دچار اختلال شده و هدف نهایی آن که رفاه وآسایش شهروندان است میسر نمی شود. امروزه یکی ازمشکلات شهرهای کشورمان توسعه نامناسب شهری و عوارضنامطلوب شهری می باشد که ازموضوعات جدی در برنامه ریزی شهری است توسعه فیزیکی شهر روندی است که طی آنمحدوده های فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در ابعاد افقی و عمودی و در طول زمان از نظر کمی و کیفی افزایش مییابند. روند تحولات شهری درشهر دامغان، اراضی حاشیه شهرها را تحت تأثیر روند شهرنشینی قرار داده و در راستای نیازجمعیت شهری به مسکن جدید، کاربری این اراضی تغییر و به اراضی ساخته شده تبدیل شده است. لذا هدف این پژوهشبررسی مکان گزینی مسکن مهر و اثرات آن بر جهات توسعه فیزیکی شهر دامغان می باشد.روش تحقیق این پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- موردی می باشد که در این پژوهش از فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP و نرم افزار Excel و SPSS برای تهیه جداول و تحلیل آمارها استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

مکان گزینی ، توسعه فیزیکی ، مسکن مهر ، شهر دامغان