کاربرد خطای دید برای ایجاد نماهای پویا در ساختمان های بلند

افزایش پرشتاب رشد جمعیت و به دنبال آن رشد و توسعه شهری و نیاز مناطق مختلف شهری به بلندمرتبه سازی، چالش ها و مشکلات متعددی ازجمله چالش نما را برای طراحان شهری و معماران به وجود آورده است. ازآنجاکه بناهای بلندمرتبه از نقاط مختلف شهری نیز قابل رویت است پوشش و نمای آن ها تاثیر بصری مستقیم بر دید و چشم انداز شهری دارد چراکه چنین بناهایی به عنوان شاخص های بصری و نمادهای شناسایی یک منطقه، شهر و حتی در بعضی موارد نماد شناسایی یک کشور محسوب می شوند. ساختار چشم برای ارتباط با محیط اطراف، از اهمیت بالایی برخوردار بوده چرا که بخش عمده سیستم دریافت اطلاعات بشر را به خود اختصاص می د هد، آنچه نماهای شهری از خود به نمایش گذاشته و تاثیری که بر بیننده دارند مستقیما از طریق چشم انسان انتقال یافته و سپس وارد فرایند ادرکی مغز می شود. ازاین رو می توان با به چالش کشیدن ادراک انسانی با تاثیر بر اطلاعات دریافتی از طریق چشم، به وسیله تکنیک های ایجاد خطای دید، از روش های موجود نماسازی که صلب و غیرقابل تغییر است اجتناب کرد. این مقاله به دنبال کاربرد های خطای دید برای خلق نماهایی پویا است که با ساخت و ایجاد آن ها بر جداره های شهری خصوصا ساختمان های بلند، دید بصری پویا تری داشته و مفاهیم بیشتر و هدفمند تری را به بیننده انتقال می دهد.

کلیدواژه ها:

ساختمان بلند ، خطای دید ، نما